Η μεγαλύτερη κατάρα είναι λένε
όταν κρύβεται στα μάτια αυτών που φταινε
η ντροπή και μια λύτρωσης συγνώμη
που κανένας δε την άκουσε ποτέ ακόμη.
Γιατί είναι βλέπεις η άμυνα που όλοι έχουν διαλέξει
νιώθοντας έτσι πως απ' όλα έχουν ξεμπλέξει
το στόμα τους ανοίγουνε κι εκείνα που ξερνάνε
όσοι πονάνε δεν τα ξεχνάνε.
Κι έτσι τα κόμπλεξ καθενός που ζει μες στα σκατά
σου ξαναφέρνουνε μπροστά σου πάλι όλα αυτά
που με προσπάθεια στη ψυχή σου είχες κλειδώσει
και ίσως κάποιοι απ' αυτούς που λες να 'χουν γλιτώσει.
Τη βρώμικη και άχρηστη για όλους μας ζωή τους
κι αυτά που σέρνουνε μαζί τους
μα είναι νωρίς κάνε λιγάκι υπομονή
αυτά τα μάτια θα δακρύσουν και θα φτύσουν τη ντροπή.
Γιατί όπως λεει κι ο σοφός
όταν του ήλιου βγει το φως
το φίδι άσε μονάχο να συρθεί
μη το βοηθάς να σηκωθεί.

Είδα μάτια πολλά από ομίχλη σκεπασμένα
κι άκουσα λόγια που όλα τους πήγαν χαμένα
φτηνές δικαιολογίες, πολλές αηδίες
για την περίσταση φτιαγμένες μόνο ιστορίες.
Καραγκιόζηδες πολλούς μούρη να πουλάνε
μα να μαζεύονται μπροστά μου όταν μιλάνε
και το γλεντάω με τους ηλίθιους γελάω
μονάχα το κεφάλι μου κουνώ και δε μιλάω.
Γιατί τα λόγια τα πολλά είναι περιττά
κι όσοι πονάτε απ' αυτά
είσαστε αλλού και η κατάρα δε σας πιάνει
και μη ρωτάτε η κατάντια τους που φτάνει.
Αφού η ντροπή βουλιάζει τις ψυχές
και τις σκεπάζει με χιλιάδες ενοχές
και στην εκδίκηση ποτέ μην υποκύψεις
άσε τους άλλους να πνίγονται απ' τις τύψεις.
Γιατί όπως λεει κι ο σοφός
όταν του ήλιου βγει το φως
το φίδι άσε μονάχο να συρθεί
μη το βοηθάς να σηκωθεί.